Wat hebben een Schotse kapitein, Taranto, het Lago Maggiore en 'de mooiste tuin ter wereld' met elkaar te maken? De oplossing is eenvoudig voor wie de tuinen betreedt die Neil Boyd Mc Eachern op de hellingen van de Castagnola heeft aangelegd. In de jaren 1930 besloot de Schotse kapitein een stuk land van twintig hectare te kopen om zijn idee van een tuin te verwezenlijken. Zo werden de botanische tuinen van Villa Taranto geboren. In de loop der jaren is hun faam steeds groter geworden, zozeer zelfs dat ze in 2017 door gebruikers van het platform Theneeds werden verkozen tot 'de mooiste tuin ter wereld', waarmee ze in de smaak van het publiek zelfs die van Versailles overtroffen. Een laatste mysterie moet nog worden verklaard: waarom noemen we het Taranto, als we in Verbania zijn, aan het Lago Maggiore? De kapitein wilde een eerbetoon brengen aan een van zijn voorouders, die door niemand minder dan Napoleon tot hertog van Taranto was benoemd.

Mc Eacharn herschiep samen met de botanicus Henry Cocker de helling van het gebied, dat een prachtig panorama biedt tussen het meer en de bergen, en begon te zoeken naar zaden en planten uit de vijf continenten. Uiteindelijk bedacht hij een perfecte combinatie van een weelderige, caleidoscopische Engelse tuin en geometrische hommages aan de Italiaanse tuintraditie.

Na het voltooien van zijn botanische droom schonk de kapitein de tuinen aan de Italiaanse staat, die in 1952 werden opengesteld voor het publiek.

De zorg waarmee de organisatie ze is blijven beheren, heeft ervoor gezorgd dat de botanische tuinen van Villa Taranto een van de meest gewilde bestemmingen zijn geworden voor tuinliefhebbers van over de hele wereld, met ongeveer 150.000 bezoekers per jaar en een aanwezigheid in het prestigieuze Engelse circuit van de Royal Horticultural Society.  Het is de thuisbasis van ongeveer 1000 uitheemse soorten en 20.000 variëteiten en soorten van bijzonder botanisch belang. Daaronder zijn enkele zeer zeldzame soorten zoals Victoria cruziana, inheems in de grote stroomgebieden van Zuid-Amerika, Metasequoia glyptostroboides, de enige levende vertegenwoordiger van het geslacht Metasequoia, Emmenopterys henry, inheems in de gematigde wouden van China, en Davidia involucrata, die al te zien is sinds de aanplant in 1938.
Er zijn ook meer dan 30 exemplaren van Dicksonia antarctica, afkomstig uit de vochtige bossen van Australië, en Acer Palmatum Cap. Mc Eacharn, een esdoornsoort met een onmiskenbare 'koraalrode' kleur, die de kleur van de bladeren verandert (met een neiging naar groen) tijdens de zomer, om daarna weer de scharlakenrode kleuren te krijgen die typisch zijn voor de herfstperiode.

Eenmaal door de toegangspoorten, de aanlegsteiger achterlatend, vind je meteen het Captain's Herbarium, een prachtig gebouw met eclectische smaak dat kostbare en delicate 'natuurlijke schilderijen' herbergt. Als je verder loopt langs de laan bij de ingang, ook wel bekend als de 'Laan van de Coniferen', kom je bij de Fontein van de Putti, in de zomer omhuld door de gigantische bladeren van de Colocasia antiquorum, schilderachtig 'olifantsoor' genoemd.

Wandelend langs de zeven kilometer lange lanen met terrastuinen, fonteinen, beelden, watersprongen, vijvers en weilanden, kom je langs het Dahlie Labyrint, de Serra Victoria, de Verticale Tuin en, ten slotte, het Mausoleum waar kapitein Mc Eacharn rust.

De statige Villa in de Tuinen, gebouwd rond 1875 en later uitgebreid, is tegenwoordig eigendom van de Ministerraad en huisvest het hoofdkwartier van de prefectuur van Verbano Cusio Ossola.

Voordat de afdaling naar de uitgang wordt voltooid, kan men genieten van een moment van ontspanning in het Petalo Pavillon, genietend van het prachtige uitzicht op de Terrastuinen en de omliggende bergtoppen.