Er zijn gebouwen die vele levens hebben. Villa Giulia, met uitzicht op de Golf van Borromeo en de kleine haven van Pallanza in Verbania, heeft vele levens gehad, maar ook vele gezichten. De eerste die halverwege de 19e eeuw op het idee kwam om op die plek een villa te bouwen, was Bernardino Branca, de vader van de gelijknamige Fernet. Hij werkte het recept uit in de achterkamer van het Caffè del Portighetto, dat vroeger open was naast het gemeentehuis. Het succes kwam echter jaren later, toen in Milaan de bitter als geneeskrachtig werd beschouwd tijdens een cholera-epidemie. Zijn zoon Giuseppe genoot van het succes en gaf zijn vrouw Giulia een grote villa. Hij kocht dus het huis terug dat was gebouwd door zijn vader Bernardino: het was 1880.

Zelfs vandaag de dag, gezien vanaf het meer, valt Villa Giulia op door zijn openheid, lichte vorm, neoklassieke stijl, weelderige loggia's, zuilen en kostbare dakbedekking. Met een halfrond terras waarop iedereen zou dromen van het ontvangen van een liefdesverklaring.

Architect Giuseppe Pirovano koos er echter voor om dezelfde stijl niet te herhalen op de gevel die naar de straat is gericht. Aan de andere kant is Villa Giulia een streng gebouw met grote ramen, schijnbaar geïnspireerd door de renaissanceles van Palazzo Strozzi. Classicisme en Renaissance: de twee gezichten van het Italiaanse genie.

In de jaren 1930 begon de villa aan een nieuw leven. Het werd het Kursaal en herbergde een tijdlang ook een casino. In de jaren 1950 werd het uitgebreid met twee salons en door de decennia heen was het ook een beroemde balzaal.

Vandaag de dag is de Villa eigendom van de gemeente Verbania en is het de locatie voor tentoonstellingen en shows van hedendaagse kunst, kunst- en muziekfestivals en belangrijke evenementen zoals "Editoria e Giardini" en de "Winter en Lente Camellia Tentoonstelling", die een perfecte setting vinden in de Art Nouveau gedecoreerde kamers.

Buiten is de grote tuin een openbaar park met een kioskbar. In de schaduw van eeuwenoude planten kan men het schouwspel bewonderen van het Lago Maggiore, de eilanden, de Toce vallei en de besneeuwde toppen van Wallis.