Als je een ongewoon uitzicht wilt op de oude stad Intra, vanaf het San Vittore plein of de winkelstraat met dezelfde naam, moet je de borden naar Santa Marta volgen. Voor het kerkplein opent het doolhof van smalle straatjes zich tot een soort achtergrond van de wijk Intra. Achter je ligt een klein juweeltje dat generaties Intrarese dierbaar is. Het werd aan het einde van de 16e eeuw gebouwd door de gelijknamige broederschap en heeft door de eeuwen heen een bijzondere devotie ontwikkeld.

Voorbij de pronaos die in de 17e eeuw aan de gevel zijn toegevoegd, zie je de vier traveeën die samen het enkele schip van de kerk vormen, overdekt door tongewelven. De versieringen van dwarsbogen en pilasters met Ionische kapitelen ondersteunen een hoofdgestel versierd met een fries met cherubijnen en spiralen in reliëf op een blauwe achtergrond.

Als je door het schip loopt, kun je het stucwerk aan de binnenkant bewonderen, gemaakt voor 1617, dat de gewelven van het presbyterium verfraait en de gelobde panelen omringt, geschilderd in de 17e eeuw, met scènes uit het leven van de Heilige Martha.

Als we naar de plattegrond van de kerk kijken, zien we dat het priesterkoor en de hal één rechthoekig lichaam vormen dat tegen het einde van de 16e eeuw werd gebouwd om de al bestaande kerk uit te breiden.

In de volgende eeuw werd de achterwand van het priesterkoor afgebroken, waardoor het mogelijk werd om de halfpolygonale apsis toe te voegen die de kerk meer diepte geeft.

De klokkentoren werd gebouwd voor 1659, een periode waarin ook de zij-ingang met uitzicht op Piazzetta Menotti werd geopend, gekenmerkt door een elegant portaal in opdracht van de familie Borromeo, waarin een folder was aangebracht met het familiespreuk "Humilitas" en de datum 1641.

Het doel van deze opening was om de gelovigen direct toegang te geven tot de Kapel van de Allerheiligste Vroomheid, gerenoveerd en uitgebreid in de 18e eeuw in een elegante rococostijl.

De laatste decoraties, met de toevoeging van schilderijen op de binnenmuren, zijn van Carlo Meloni en dateren uit de jaren 1930.

Dankzij het Comitato pro-restauratie heeft het restauratiewerk ondergaan en is het open voor tentoonstellingen en klassieke muziekconcerten.