Wat deed de rechterhand van keizer Claudius tweeduizend jaar geleden op de oevers van de Verbano? Dat is de vraag die opkomt bij het lezen van de inscriptie op het Matrone-altaar. De gedenksteen wordt bewaard in de parochiekerk van Santo Stefano, in het centrum van de oude Villawijk, op het Piazza Rosario, op de hellingen van de Castagnola. 

Het altaar, zo staat te lezen op de epigraaf, is opgedragen door de vrijgelatene Narcisso aan Caesar Germanicus, een benaming die Caligula en Claudius deelden. Narcissus werd onder deze laatste een soort eerste minister, verijdelde opstanden in Brittannië en samenzweringen in Rome (die van Messalina) en werd rijk door openbare werken voordat hij zelfmoord pleegde toen Nero aan de macht kwam.

Het altaar is gemaakt van Candoglia-marmer, hetzelfde marmer dat 13 eeuwen later zou worden gebruikt om de kathedraal van Milaan te versieren, en toont een scène van priesteroffers en dansende maagden die elkaars handen verstrengelen. Dit is een van de interessantste getuigenissen van de cultus van matrones, vrouwelijke godinnen van de vruchtbaarheid.

De kerk dateert uit de romaanse periode, uit de tweede helft van de 12e eeuw, hoewel er in de 17e eeuw aanzienlijke renovaties en transformaties plaatsvonden. Als je langs de zuidkant loopt, die je kunt bereiken via de Via Santo Stefano, kun je de romaanse muren zien, een deel van de kroonlijst met hangende bogen en de klokkentoren, die aan de noordkant vastzit en gemaakt is van vierkante stenen blokken die bekend staan als "ashlars".

Ook binnen in de parochiekerk, de borstwering van het koor, versierd met allegorieën met muzikale en florale thema's, en het orgel uit 1911, omsloten door een prachtig houten frame uit 1620.