Routes over kleine wegen, muilezelpaden of comfortabele paden, met duidelijk gemarkeerde routes die geen onzekerheden of oriëntatieproblemen opleveren. Ze vinden meestal plaats onder 2000 m en bieden meestal toegang tot bergweiden of schuilplaatsen. Ze vereisen een zekere kennis van de bergomgeving en een fysieke voorbereiding op het wandelen.

Routes die bijna altijd over paden gaan, of over doorgaande paden in gevarieerd terrein (weiden, puin, steenslag), meestal met bewegwijzering; er kunnen korte vlakke of licht hellende stukken overblijvende sneeuw zijn, waar bij een val de glijbaan in korte tijd en zonder gevaar tot stilstand komt. Ze vinden soms plaats op open terrein, zonder paden maar niet problematisch, altijd met adequate bewegwijzering. Ze kunnen plaatsvinden op steile hellingen; blootgestelde delen zijn meestal beschermd (barrières) of beveiligd (kabels). Ze kunnen enkele passages over rotsen hebben die niet blootgesteld zijn, of korte stukken die niet inspannend of veeleisend zijn dankzij de uitrusting (ladders, sporten, kabels) maar waarvoor geen specifieke uitrusting nodig is (harnassen, karabiners, enz.). Ze vereisen een zeker richtingsgevoel, evenals enige ervaring en kennis van het bergachtige terrein, wandeltraining en geschikt schoeisel en uitrusting.

Routes die over het algemeen bewegwijzerd zijn, maar die impliceren dat je je over een bepaald terrein moet kunnen voortbewegen. Paden of sporen op ondoordringbaar en verraderlijk terrein (steile en/of gladde hellingen van gras, of gemengd rots en gras, of rots en puin). Gevarieerd terrein op relatief grote hoogte (steenslag, korte, niet steile sneeuwvelden, open hellingen zonder herkenningspunten, enz.) Rotspartijen met lichte technische moeilijkheden (uitgeruste routes, via ferrata onder de minder veeleisende). Aan de andere kant zijn routes op gletsjers, zelfs als ze vlak zijn en/of geen gletsjerspleten lijken te hebben, uitgesloten (omdat het oversteken van gletsjers het gebruik van een touw en ijsbijl vereist en kennis van de relevante zekeringsmanoeuvres). Nodig: algemene bergervaring en goede kennis van de alpiene omgeving; goed ter been en geen last van hoogtevrees; goede uitrusting, uitrusting en fysieke voorbereiding.

Uitgeruste routes of via ferrata's waarvoor het gebruik van zelfoprichtende middelen (harnas, dissipator, karabiners, sleutelkoorden) en persoonlijke beschermingsmiddelen (helm, handschoenen) vereist is.

EEA - F (Easy ferrata) Een licht blootgestelde en niet veeleisende uitgeruste route met lange wandelgedeelten. Een zeer goed beschermde route, met goede bewegwijzering, waar de metalen structuren beperkt zijn tot een kabel of ketting die alleen is bevestigd om de veiligheid te verbeteren.

EEA - PD (Ferrata Poco Difficile) Een matig ontwikkelde en weinig belichte ferrata. De route is meestal gelede met kanalen, schoorstenen en enkele korte verticale secties, vergemakkelijkt door bevestigingen zoals kettingen, kabels, sporten of zelfs metalen ladders.

EEA - D (Moeilijke klimroute) Een klimroute met enige ontwikkeling die een goede fysieke voorbereiding en een goede techniek vereist. De route is vaak verticaal en kruist in sommige gevallen ook enkele korte overhangen, zeer gearticuleerd, met lange stukken van blootstelling; uitgerust met kabels en/of kettingen, haringen en/of metalen ladders.

Routes in een besneeuwde omgeving die het gebruik van sneeuwschoenen vereisen, met duidelijke en herkenbare routes, met gemakkelijk toegankelijke routes, onderaan de vallei of in beboste gebieden die niet ontoegankelijk zijn of op open en niet erg blootgestelde bergkammen, met over het algemeen beperkte hellingen en moeilijkheden die een veilige reis garanderen.